Is het nog steeds januari? Ja. Het goede nieuws: nog 1 dag! Mijn status: ik boekte gisteravond de trein naar Parijs voor een concert (van legende Googoosh OMG). Vanmorgen zie ik in mijn online agenda dat dit concert op 20 april is en ik heb geboekt voor de week erna. Gelukkig was dit geregeld met een belletje naar NS International dus bien after all.
Dus wat gebeurt er tijdens de winterslaap? Ik denk deze week veel na over creatieve ruimte en wat daar voor nodig is. Toen ik jong was en opgroeide in een klein tuindersdorp lag er achter ons huis een enorm braakliggend terrein. Vroeger hadden hier kassen gestaan waar groenten en fruit werden verbouwd. Nu zag je nog de restanten: een oud stookhuisje met een lange rookpijp en overwoekerde kasruïnes met gebroken glas en verroestte frames. Het was een paradijs voor kinderen (en tetanus laten we eerlijk zijn) die hier ongestoord hun fantasie konden loslaten. Samen met mijn beste vriendinnetje, die aan de andere kant van het terrein woonde, claimden we dit als ons terrein. We speelden spelletjes, bouwden hutten, verkochten de wilde aardbeien die er groeide en als piece de resistence: organiseerden een toneeluitvoering van de 3 biggetjes. Voor mijn mede-2000 kids, uiteraard was dit de K3 uitvoering. We haalden zo geld op voor Unicef en belandde in het kindermagazine met onze actie.
Helaas werd het terrein steeds kleiner, het werd verkocht als kavel en er kwamen vrijstaande huizen met een saai gazonnetje. We gingen naar de middelbare school en de kassen werden gesloopt en de grond gesaneerd. Het torentje staat nog als het enige resterende erfgoed van een wereld die allang voorbij was. De tuindersboerderijen zijn B&B’s en wat resteert zijn oude foto’s en een standbeeld aan de rand van het dorp van een kloetende* boer. *Kloeten voor de niet west-friezen: een boot voortbewegen met een vaarboom net als de gondola’s in Venetië). De vrijplaats bestaat nu enkel nog in mijn herinnering - en van ieder die er met ons speelde.
Ik moet dan denken aan de openingstekst van Logical Song van de band Supertramp. De lyrics:
When I was young, it seemed that life was so wonderful
A miracle, oh, it was beautiful, magical
And all the birds in the trees, well they'd be singing so happily
Oh, joyfully, oh, playfully watching me
But then they sent me away to teach me how to be sensible
Logical, oh, responsible, practical
Then they showed me a world where I could be so dependable
Oh, clinical, oh, intellectual, cynical
Een liedje wat ironisch genoeg werd gedraaid in de oldtimer van de moeder van mijn beste vriendin als we weer eens op weg waren naar dansles of het zwembad. Het was haar favoriete nummer. Op die leeftijd waren volwassenen voor mij nog een soort alien figuren waar je niet echt een idee had bij hun gevoelsleven. Dat zij ook mensen waren voordat ze je chauffeerden naar de sportclub. Nu ik zelf volwassen ben snap ik ze een stuk beter. Ik heb dan misschien geen kinderen maar de keuze voor het praktische en pragmatische. Leuk dat braakliggende fantasieland maar mensen moeten ook een dak boven hun hoofd hebben en de huur/hypotheek betalen.
Toch denk ik dat het belangrijk is om in verbinding te blijven staan met dat kind in jezelf. Die nieuwsgierig was, dingen ondernam omdat ze het leuk vond en eindeloos zichzelf kon vermaken zonder telefoon of tv. Ik ga eens kijken of ik deze week zonder telefoon of andere beperkingen wat ruimte kan creëren voor nieuwe ideeën. Hou me aub wel tegen als ik in deze trip down memory lane weer zelf mijn pony wil gaan knippen.
Had jij als kind een vrijplaats? Hoe maak jij voor jezelf ruimte om speels na te denken? Ik hoor graag tips en andere levenswijsheid!
Tip:
Documentaire Netflix: The Greatest Night in Pop. In een van mijn eerste nieuwsbrieven schreef ik over mijn liefde voor muziekdocumentaires en ik ben heel blij dat Neflix weer een parel heeft. In deze tijdmachine naar de 80’s zie je de wordingsgeschiedenis van het charity nummer We Are The World. Alle grote sterren in de Amerikaanse pop en rock muziek kwamen 1 avond samen op dit nummer op te nemen. Lional Richie is een uitstekende verteller en zit vol grappige details (de dierentuin bij Michael Jackson, elke gezichtsuitdrukking van Bob Dylan en het A4’tje boven de studio met de tekst: Check Your Ego At The Door).
Leuk dat je mijn nieuwsbrief leest! Je kunt je ook abonneren of stuur hem door naar je interessantste vrienden ;)
Mijn vrijplaats is de natuur. Lange wandelingen met fotocamera is de ideale manier voor een creatieve break-out. Begin eens bij de Amsterdams Waterleiding Duinen.
History recalls how great the fall can be
While everybody's sleeping, the boats put out to sea
Borne on the wings of time
It seemed the answers were so easy to find
"To late, " the prophets (profits) cry
The island's sinking, let's take to the sky