Deze nieuwsbrief schrijf ik in het huis van mijn zusje. Het heeft een Instagram-waardig interieur, logisch want ze is onder andere interieurstylist. Het plafond is lichtblauw, met leuke jaren '70 houten meubels, drie miljoen kaarsenhouders en een tafel die we samen gered hebben van een kringloopwinkel. Het enige verschil met Instagram is dat het wel lijkt alsof er iemand woont; er zijn wat rommelhoekjes en er staan wat onafgemaakte projectjes hier en daar, zoals een niet-geïnstalleerde platenspeler. De reden dat ik hier deze nieuwsbrief typ, is ons nieuwste familielid.
Meet Averell <3
Ja ja mijn dog autie era has started. Er is wel even een leercurve en ik ben uiteraard een beetje een streber. We hadden vroeger nooit binnendieren maar wel konijnen en kippen. Mijn hondenkennis is dus minimaal, ik denk dat ik onder druk wellicht 5 hondensoorten op zou kunnen noemen. Ik weet niet wat ze eten, ik weet niet wat ze vooral niet mogen eten, ik weet niet wat ‘normaal’ is. Als mensen praten over honden en welk ras en de bijbehorende karaktereigenschappen check ik altijd mentaal uit. Maar nu is Averell er en I gotta step up my game. Het is een labradoodle puppy en so far is hij walgelijk schattig en heerlijk zacht. Ook heeft hij autostress en begon met alles onder plassen. Voordeel is dat 1 blik van die puppy ogen en je vergeet dat allemaal meteen.
In de nieuwsbrief van deze week wil ik het hebben over een van mijn grootste uitdagingen, consistentie. Ik deelde eerder deze week al een aantal stories op mijn instagram over wat o.a. het effect was van laat gediagnosticeerde ADHD. Ik heb er ook even een post van gemaakt.
Dooddoeners
Een van de dingen die ik noem, is dat ik de afgelopen 4 jaar vooral bezig ben geweest met dingen afleren. Veel advies en waarden zijn gericht op neuro-typische mensen (dus zonder ADHD, autisme of hoogbegaafdheid). Mijn drie meest gehate dooddoeners zijn:
- Breng focus aan!
- Consistency is key!
- Maak een planning!
In mijn 30 minuten durende coachsessies zijn er een aantal terugkerende thema’s. Een van de onderwerpen is zelfvertrouwen. Als alles goed gaat, is het zoveel makkelijker om iets op te zetten, aan te bevelen of te verkopen. Maar als er iets niet zo lekker loopt, dan verdwijnt die boost aan zelfvertrouwen en ga je aan alles twijfelen. Het resultaat: je bent zo een half jaar verder en je plan dwaalt nog steeds in je achterhoofd.
Confidence Trap
Ik noem dit de confidence trap. Het is vergelijkbaar met wachten op inspiratie voordat je iets gaat schrijven. Een van de dingen die je leert als schrijver is om gewoon te beginnen. Ik begon deze nieuwsbrief ook niet met een specifiek onderwerp gestart en nu zijn we hier.
Als een echt kind van het kapitalisme moest ik denken aan beleggen als metafoor. De economie is een raar en fascinerend iets en is gefundeerd op vertrouwen. Op het moment dat er geen vertrouwen is, bijvoorbeeld in de economische toekomst of dat je daadwerkelijk je geld waard is wat het waard is, breekt de pleuris uit. Toch richten we onze hele maatschappij in op een in de basis fragiel fundament. In hoeverre dit verstandig is, laat ik even aan de politieke denkers over. Laten wij even bij de metafoor blijven. Er is ontzettend veel onderzoek naar hoe je het beste geld kunt verdienen met beleggen. Het antwoord is redelijk saai zet je geld voor een langere periode vast in een fonds met diverse aandelen (dit heet een indexfonds). Actief beleggen levert over het algemeen minder op. Dit komt omdat beleggers emotioneel zijn (zie hieronder een goede meme).
Als er echter een slecht voorteken komt, wordt het verkocht en kan een aandeel in een soort vicieuze cirkel belanden. Het wordt minder waard, dus nog meer mensen gaan het verkopen uit paniek. En als het goed gaat, verkopen ze meer aandelen en blijft het stijgen. Deze waarde is niet per se wat iets echt waard is, maar wat men verwacht dat iets waard zal zijn in de toekomst. Maar de mensen die deze emotionele rollercoaster ingaan, schieten hier dus over het algemeen weinig mee op. Hoewel je om de zoveel jaar een crisis hebt, is er daarna altijd weer herstel. Door de ups en downs heen, met gespreid risico, komt het dus altijd wel goed.
Jij bent een indexfonds
Ik denk dat we dit ook vaak zelf doen in ons leven. Als je een dip hebt in je zelfvertrouwen, is het heel verleidelijk om je terug te trekken. Je stelt jezelf bloot als je iets aan het creëren bent. Als je alles inricht op één pijler in je leven, dan is het kwetsbaar. Zie mensen die volledig hun identiteit laten draaien om hun werk of hun gezin. Als dit in een crisis belandt - stel je wordt ontslagen of je gaat scheiden - dan stort het hele kaartenhuis in. Als je echter in meerdere delen van je leven investeert, dan heb je iets om op terug te vallen als er iets niet goed gaat.
Mijn leven is nooit zo dat alles goed gaat. Succesvol showrunner Shonda Rhimes (van Bridgerton, Scandal, Grey’s Anatomy) legde dit goed uit:
“I think we all remember that period of time where, if you were a woman in any job, [you were asked], ‘How do you have work-life balance?’ That question used to drive me crazy. It’s one of the cruelest myths I feel like we've put out there for women. It is that thing of, ‘If I am succeeding in one area of my life, I do feel like I'm failing in another and that's okay.’ You know, as a mother I can be either at my child's science fair, or I can be at Sandra Oh's very last day of work on ‘Grey's Anatomy.’ I can go to England and watch them film scenes of ‘Bridgerton,’ or I can stay here and take my kids to school on their very first day. Those are choices that you make and those choices are okay. Like it's okay to feel like you're not giving 100% to everything.”
Je kan nooit 100% zijn op alle vlakken van je leven. Nu ik in een verbouwing zit, een bedrijf aan het opzetten ben, een New York ding aan het regelen ben is bijvoorbeeld mijn conditie trash en moet ik echt meer groente en fruit eten. Als het over een paar maanden af is, komt er wel weer een levenscrisis op een ander facet. Ik geloof er totaal niet in dat er een soort moment komt dat jij of je leven af is. En heel eerlijk. Ik zou het doodsaai vinden. Oke, ik vrees dat dit het einde van de nieuwsbrief is want Averell heeft op de grond geplast.
New York Update:
Huisvesting is geregeld! Ik heb voor 2 maanden een appartement in NYC!
Columbia is nog pending.
Nu is het tijd om geld te verdienen om dit avontuur te financieren :)
Green Tempest launch
De officiële launch op 30 maart. Speciaal voor de nieuwsbrieflezers heb ik alvast een preview van het logo, gemaakt door Studio Dewi. Ik ben er heel blij mee en ben benieuwd wat jullie vinden!
En in de categorie nieuwe tradities. Vriendinnen hebben me aangemoedigd om een registry te creëren, net als je zou doen voor een babyshower. Dus voor de birth van m’n bedrijf heb ik deze samengesteld. Wil je gluren naar wat ik op m’n lijstje heb staan - volg deze link!
Je kunt mijn proces verder volgen op Green Tempest IG!
Love love love dat je vriendinnen je hierin hebben aangemoedigd en dat je een registry hebt geopend!
Mijn opa zei iets wat neer kwam op "Je leven is af(probleemloos) wanneer je dood bent.". Daarom dat het ook doodsaai is :)