Mijn hoofd is bijna altijd een browser waar net iets teveel tabjes openstaan. De standaarddingen - e-mail, agenda, whatsapp, google drive met planning en budget - en dan de overige. Deze vallen vaak in de categorie: interessant en dit wil ik niet vergeten! Zo staat er op dit moment fysiek een deepdive in terrazzo bladen, een beleidsstuk voor werk, een entymologie over uien en de Odido open. In de browser is dit nog best overzichtelijk en als ik iets sluit dan is het meestal ook echt 'out of mind’. Een klassieke ADHD ervaring (en waarschijnlijk van meer mensen met neurodivergentie).
Ik dacht altijd dat ik makkelijk kon schakelen maar helaas blijkt het tegenovergestelde waar. Wetenschappelijk onderzoek toont namelijk aan dat als je afgeleid raakt mensen gemiddeld 23 minuten en 15 seconden nodig hebben om terug te komen in de taak. Als je gestresst bent is je concentratie nog slechter (hier had ik geen wetenschappelijk onderzoek voor nodig) waardoor je veel oppervlakkig bezig bent. Wat er vaak niet gebeurd is het maken van keuzes. Want voor een keuze wil je je verdiepen, zaken afwegen en in een gespannen staat krijg ik in ieder geval niet het vertrouwen dat ik een toegang heb tot de benodigde rust om dit goed te doen.
Er staan dus drie miljoen tabjes open in mijn hoofd en er moesten keuzes gemaakt worden voordat ik helemaal gek werd. Wat dan vaak volgt is het inwinnen van advies. Als iemand die voor werk mensen adviseert weet ik hoe lastig het is om goed advies te geven waar iemand ook echt iets mee kan doen. De valkuilen zijn als volgt:
Overadviseren: doe dit, dat en oja ook nog dat. Huh hoezo ben je nog gestressder.
Vanuit jezelf redeneren: je moet sowieso dit doen want dit heeft voor mij goed uitgepakt. Shit, ik had toch in 2009 een huis moeten kopen waarom heb ik hier niet eerder aan gedacht.
Angstadvies: doe nooooooooit dit want je raakt dakloos en verliest je haar.
Detailadvies: compleet meegaan in de vraag van de ander in plaats van de vraag van de ander doorgronden.
Expertise overschatting: expert in alles en niets, verwijst niet door en gaat nooit na of hij of zij de goede persoon is voor dit advies.
Kijk, als professioneel betweter kukel ik regelmatig in deze valkuilen dus dit is geen oordeel. Maar het is goed om jezelf af te vragen van wie je nu het beste advies hebt gehad. In mijn geval is dat vaak niet mijn ouders of anderen die dicht bij mij staan. Maar karakters in boeken bijvoorbeeld en vrienden of mentors die wat ouder zijn. Ik ben een groot voorstander van transgenerationele vriendschap. Vrienden die jonger zijn - Kamala Harris: I love gen-z! - en vrienden die ouder zijn.
Zo kreeg ik een aantal jaar geleden het directe advies: ‘Stop nou eens met die psyschologen, daar ben je veel te slim voor. Ga naar een psychiater!’. Iets wat een groot verschil maakte van loze symptoombestrijding naar een serieuze behandeling en ADHD diagnose die de rits psychologen daarvoor compleet gemist hadden. Cruciaal hierin is dat je ze kennen en in het Engels ‘ are rooting for you’. Ook een keyquote:
'Stop met vliegles nemen van mensen die nog nooit gevlogen hebben.'
Dus zoek mensen op wiens leven en keuzes je bewonderd en maak contact. Ga koffie met ze drinken, stel geinteresseerde vragen of kijk of je kan samenwerken. Netwerken klinkt altijd als een vreselijke onoprechte en deprimerende activiteit totdat je vanuit je eigen nieuwgierigheid gaat werken. Over het algemeen willen mensen graag praten over zichzelf en niemand haat een geinteresseerde vraag en iemand die dan ook nog luistert naar het antwoord. Klinkt simpel, is het toch niet!
In dit geval stelde een werkmentor mij de eenvoudige vraag: wat zou jij aan je beste vriendin adviseren. En uiteraard wist ik het antwoord al die tijd al wel maar had ik even een hupje vertrouwen nodig om de keuze ook echt te maken. Het leven, we maken het zelf graag moeilijk ;)
Wat is jouw beste advies ooit gekregen? En het slechtste? Let me know!
New York Update:
Columbia Summer Session: ik ga me aanmelden voor een Columbia Summer Session. Geen flauw idee wat de successrate is maar let’s try it out. Ik heb in ieder geval al ontdekt dat je ook een Engelse profiency test (zoals TOEFL en IELTS) via Duolingo vanuit huis kunt doen (kost wel 60 dollar)!
Housing: Ik kan een apartementje onderhuren in Queens van een vriendin die promoveert bij NYU. Vlakbij de beroemde L-metro vanuit Queens naar Manhattan.
Tips:
Only Murders in the Building: Heerlijk cozy murder mystery dat zich afspeelt op de Upper West Side in het fictieve Arconia (in real life the Belnord) gebouw. Voor een luttele 10 miljoen kun je hier een leuk apartementje kopen. Op Disney+.
Fleishman is in Trouble: Taffy Brodesser-Akner is een van mijn favoriete Amerikaanse schrijfsters. Haar debuut is ook een serie en gaat over de klasseverschillen in NY, clueless mannen en de druk op vrouwen om kinderen en carrieres te combineren (ook op Disney+). Haar nieuwste boek Long Island Compromise komt uit in september en ik kan niet wachten.